Nesta tarefa desenvolvida ao longo do segundo trimestre co alumnado de 3º e 4º de ESO perseguíronse varias finalidades en relación coa lectura e interpretación de textos poéticos en lingua galega e ningunha delas inocente:
- pretendemos iniciar no vicio da poesía ao noso alumnado.
-intentamos que gozasen da sensualidade da palabra rimada, dicindo o verso demoradamente, coa cadencia que esixe, sen xestos declamatorios, nin estridentes, senón ao gusto de cada recitante e do que o propio poema demande, facendo ver que a poesía é caricia ou rabuñadela para todos os sentidos: os que se gardan coas mil chaves da metáfora no texto e os que espertan cando escoitamos un recitado ben feito.
- quixemos conseguir que o alumnado dominase claves básicas para a interpretación dos textos líricos, sen que a análise da estilística supuxese disección, ou erudición baleira.
- sobre todo, desexamos que sentisen que a poesía pode ser tan súa como eles a reclamen e que ninguén lles diga nunca que se non lles gusta un poema é porque non o entenden.
- pretendemos iniciar no vicio da poesía ao noso alumnado.
-intentamos que gozasen da sensualidade da palabra rimada, dicindo o verso demoradamente, coa cadencia que esixe, sen xestos declamatorios, nin estridentes, senón ao gusto de cada recitante e do que o propio poema demande, facendo ver que a poesía é caricia ou rabuñadela para todos os sentidos: os que se gardan coas mil chaves da metáfora no texto e os que espertan cando escoitamos un recitado ben feito.
- quixemos conseguir que o alumnado dominase claves básicas para a interpretación dos textos líricos, sen que a análise da estilística supuxese disección, ou erudición baleira.
- sobre todo, desexamos que sentisen que a poesía pode ser tan súa como eles a reclamen e que ninguén lles diga nunca que se non lles gusta un poema é porque non o entenden.
Esta é unha pequena mostra da nosa experiencia. Picade nas imaxes para ver os vídeos!
A XUSTIZA POLA MAN, de Rosalía de Castro, por Alba Salgado:
MONÓLOGO DO VELLO TRABALLADOR, de Celso Emilio Ferreiro, por Antón Fidalgo:
A FRAGATA VELLA, de Manuel Antonio, por Alexandre Guerra:
Ningún comentario:
Publicar un comentario